Biskup Tomasz Wilczyński (1903-1965)
Ukończywszy parczewskie gimnazjum przyszły purpurat wstąpił do lubelskiego seminarium. Rychło został przez przełożonych wysłany na studia do Rzymu. Tam poznał księdza Stefana Wyszyńskiego. Uzyskawszy doktorat z biblistyki, powrócił do Polski i wykładał hebraistykę w lubelskim seminarium. Przypadkiem uniknąwszy aresztowania przez Niemców, objął parafię w Bełżycach, gdzie uratował od aresztowania wielu księży i świeckich. W tym czasie jego drogi znowu przecięły się z Wyszyńskim. Po II wojnie najpierw był rektorem seminarium, potem zaś, w 1951, dzięki wsparciu przyszłego Prymasa Tysiąclecia, otrzymał sakrę biskupią i został mianowany biskupem pomocniczym lubelskim. W 1956 otrzymał katedrę warmińską. Była to nominacja dość szczególna: razem z równocześnie naznaczonymi biskupami Wrocławia i Szczecina, byli to pierwsi polscy biskupi na tzw. Ziemiach Odzyskanych. Zmarł w 1965 na atak serca. Pochowany został w olsztyńskiej katedrze.
