Herb przedstawia w polu czerwonym skrzyżowany klucz złoty i miecz srebrny, nad którymi kruk czarny ze złotym chlebem w dziobie. Wypracowany został współcześnie. Z krótkiego, XVIII- wiecznego okresu posiadania przez osadę praw miejskich nie zachowało się żadne oryginalne wyobrażenie.
Ominięcie w herbie symboli albo i całej postaci Matki Boskiej po rozważeniu wydaje się być podejściem roztropnym. W analizie heraldycznej słusznie pisze dr Piotr Dymmel: Z uwagi na szacunek dla osoby Matki Bożej nie należy używać jej motywu do przedstawiania herbowego, które z natury rzeczy jest znakiem o dość szerokim obszarze zastosowania i to z reguły pozareligijnego. Zapewne z tego też powodu motyw ten nie pojawia się w tradycji polskiej heraldyki " świeckiej" ( tj. ziemskiej, miejskiej, rycerskiej). Wprawdzie są wyjątki - stali Czytelnicy rubryki pamiętają przypadek Czemiernik! - ale oparte są na starych, tradycyjnych formach.
Twórcy więc odwołali się do innych, dobrze znanych ikonografii chrześcijańskiej komponentów. Jeden to skrzyżowane klucz papieski i miecz. Pierwszy to symbol władzy apostoła Piotra, któremu Jezus dał klucze do Królestwa Niebieskiego (Ew. Mateusza 16:19), miecz jest zaś narzędziem męczeństwa Pawła, któremu wedle Tradycji jako obywatelowi Rzymu ścięto głowę za Bramą Ostyjską. Obaj święci są patronami leśniańskiego kościoła.
Kruk z chlebem w dziobie jest nawiązaniem do legendy o św. Pawle Pustelniku (Pawle z Teb), jednym z pierwszych chrześcijańskich ascetów, patronie zakonu paulinów, opiekujących się leśniańskich sanktuarium (z przerwą na lata 1875 - 1918, kiedy bazylikę zamieniono na cerkiew i osadzono tu prawosławne mniszki) od XVIII wieku. Wedle legend kruk miał przynosić pustelnikowi na pustynię cudowny pokarm (podobny wątek pojawia się w legendach o św. Benedykcie z Nursji).
