Jako pierwszego wymienia się Pietro Parolin z Włoch. Kardynał urodził się 17 stycznia 1955 roku w Schiavon. W 1969 roku, w wieku 14 lat wstąpił do seminarium duchownego w Vincenzy. Święcenia kapłańskie przyjął kilkanaście lat później, w 1980 roku. Po święceniach od 1983 do 1986 roku studiował na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie.
Od 2014 roku jest kardynałem. Początkowo w stopniu kardynała prezbitera, natomiast od 2018 roku kardynała biskupa. Od 2013 roku pełni funkcję sekretarza stanu Stolicy Apostolskiej.
Od 2014 roku jest członkiem Rady Kardynałów. Był jednym z najbliższych współpracowników i przyjacielem papieża Franciszka.
Jako drugiego wymienia się kardynała Péter Erdő z Węgier. Urodził się 25 czerwca 1952 roku w Budapeszcie. Jest węgierskim duchownym katolickim, arcybiskupem metropolitą Esztergomu (Ostrzyhomia-Budapesztu), kardynałem i prymasem Węgier.
Studiował w seminariach w Esztergomie i Budapeszcie. Święcenia kapłańskie przyjął 18 czerwca 1975 roku w Budapeszcie z rąk László Lékaia. Inkardynowany do archidiecezji Esztergom, przez dwa lata był wikarym parafii w Dorog.
W latach 1977–1980 odbył uzupełniające studia w Rzymie, uwieńczone doktoratami z teologii i prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim. Po powrocie na Węgry był profesorem seminarium w Esztergomie; w 1988 związał się z Katolickim Uniwersytetem Pétera Pázmánya w Budapeszcie, gdzie był kolejno profesorem, dziekanem Wydziału Teologicznego (1997) i rektorem (1998).
5 listopada 1999 roku Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym Székesfehérvár, ze stolicą tytularną Puppi. 6 stycznia 2000 roku także papież udzielił mu w Watykanie sakry biskupiej.
Komentarze (0)