Doc. dr Jan Gurba urodził się 15 lutego 1929 roku w Lubartowie. W Lublinie ukończył Szkołę powszechną, Liceum Ogólnokształcące oraz studia w zakresie prehistorii i geografii. W 1952 roku zaczął pracę w Katedrze Prehistorii na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej, którego był absolwentem W roku 1961 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych, a w 1969 r. został docentem w Katedrze Archeologii Polski i Powszechnej UMCS. W 1974 r. został kierownikiem tej katedry i funkcję tę pełnił do przejścia na emeryturę w 1994 r. W latach 1974-1990 kierował archeologicznym ośrodkiem badawczo-konserwatorskim w Lublinie.
W latach 1970-1975 pełnił funkcję dyrektora Biblioteki Głównej UMCS, był prodziekanem Wydziału Humanistycznego, wicedyrektorem Instytutu Historii i dziekanem Wydziału Humanistycznego UMCS. Był prezesem lubelskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Archeologicznego i Numizmatycznego. Jest autorem blisko 800 publikacji, redagował cykliczne czasopisma archeologiczne i biuletyny regionalne.
CZYTAJ TAKŻE: Województwo lubelskie: Zmarli dwaj lubelscy księża
Otrzymał m.in.: Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta, Medal Komisji Edukacji Narodowej, medal "Zasłużony dla archeologii polskiej”, Złota Odznaka za Opiekę nad Zabytkami, odznaka "Za zasługi dla Lubelszczyzny”. Studenci odznaczyli Jana Gurbę tytułem Homo Didacticus. W 1985 r. został wyróżniony złotą odznaką honorową Towarzystwa Przyjaciół Książki. Od 1965 roku był członkiem Lubelskiego Towarzystwa Miłośników Książki, a od 1990 r. pełnił funkcję prezesa Towarzystwa. W 1976 r. został uhonorowany Orderem Białego Kruka ze Słonecznikiem. Był członkiem Kapituły Orderu, następnie jej pieczętarzem, a od 1994 roku jej Wielkim Mistrzem.
Zmarł w sobotę (30 października). Informacje o uroczystościach pogrzebowych będą podane w terminie późniejszym.
Komentarze (0)