Wielu rodziców małych dzieci staje przez dylematem: co zrobić z maluchem po powrocie jego mamy do pracy? Wyjścia są dwa - zapisać dziecko do żłobka albo zapewnić mu opiekę. Jeżeli nie mamy do dyspozycji niepracującej, chętnej do pomocy babci (dziadka), to musimy zastanowić się nad opiekunką. Branża jest bardzo rozwinięta i raczej nie powinniśmy mieć problemu ze znalezieniem odpowiedniej kandydatki. Pod warunkiem jednak, że zaproponujemy jej odpowiedni wynagrodzenie. W innym wypadku będziemy mieli do dyspozycji osoby bez doświadczenia i odpowiednich kwalifikacji.
Kto może zostać nianią?
Na szczęście można skorzystać z rządowej pomocy, a wówczas otrzymamy pomoc finansową do zatrudnienia niani. Wariant ten mogą wybrać rodzice, którzy szukają opieki do dziecka w wieku od dwudziestu miesięcy do trzech lat. Muszą oni podpisać z nią tzw. umowę uaktywniającą. Dobrą wiadomością jest to, że niania może być spokrewniona z rodziną. Oznacza to, że pracę możemy zaproponować babci dziecka, cioci czy kuzynce. Może to być również całkowicie obca dla nas osoba, również taka, która przebywa na świadczeniu przedemerytalnym. Nie ma wskazań co do doświadczenia, wykształcenia, ani odbytych szkoleń zatrudnianej osoby. Musimy jednak pamiętać, że musi to być osoba pełnoletnia, która przed podjęciem pracy wykona badania sanitarno-epidemiologiczne.
Z rządowego dofinansowania rodzice mogą korzystać do końca roku szkolnego, w którym dziecko ukończy 3 rok życia, a gdy nie mają możliwości zapewnienia dziecku opieki przedszkolnej, wyjątkowo nawet do skończenia 4 roku życia.
Co trzeba przygotować i gdzie zgłosić?
Po wybraniu najbardziej odpowiedniej osoby do opieki nad naszym dzieckiem, musimy z nią zawrzeć umowę. Powinna ona zawierać takie informację, jak: pomiędzy kim zawarta jest umowa, czas i miejsce sprawowania opieki, godziny pracy, liczba dzieci, którymi będzie opiekować, wynagrodzenie, obowiązki i zakres prac jaki będzie wykonywać, warunki i sposób zmiany, a także rozwiązania umowy.
Pod podpisaniu umowy (jeżeli jesteśmy w związku małżeńskim, powinna być podpisana przez oboje małżonków) niania może zacząć pracę, a my z dokumentami potrzebnymi do zgłoszenia jej do ubezpieczenia, musimy udać się do ZUS. Mamy na to siedem dni.
Dokument, które musimy przygotować:
- zgłoszenie płatnika składek (ZUS ZFA) – jeśli chcemy zgłosić siebie jako płatnika,
- zgłoszenie do ubezpieczeń (ZUS ZUA) – jeśli zgłaszamy nianię do ubezpieczeń społecznych (emerytalnego, rentowych, wypadkowego i jeśli niania chce – chorobowego) i ubezpieczenia zdrowotnego,
- zgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego (ZUS ZZA) – jeśli zgłaszamy nianię tylko do ubezpieczenia zdrowotnego.
Pierwszą składkę trzeba rozliczyć do 15. dnia kolejnego miesiąca po zatrudnieniu niani. Potrzeba do tego następujących dokumentów.
- deklarację rozliczeniową (ZUS DRA),
- imienny raport miesięczny o należnych składkach i wypłaconych świadczeniach (ZUS RCA) – jeśli rozliczamy składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, wypadkowe i jeśli niania chce – chorobowe) i ubezpieczenie zdrowotne niani lub należnych składkach na ubezpieczenie zdrowotne (ZUS RZA) – jeśli rozliczamy składki tylko na ubezpieczenie zdrowotne niani.
Rządowe dofinansowanie. W jakiej formie?
Rodzice mogą skorzystać z dofinansowania niezależnie od sytuacji życiowej. Dziecko nie może jednak chodzić do żłobka, klubu dziecięcego ani być pod opieką innego dziennego opiekuna. Dofinansowanie polega na opłaceniu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i wypadkowe oraz na ubezpieczenie zdrowotne od podstawy stanowiącej kwotę nie wyższą niż 50% wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę. W tym roku wynosi ona 3010 złotych brutto. Aktualnie dofinansowanie obejmie więc składki od wynagrodzenia niani nieprzekraczającego kwoty 1505 zł. Jeżeli pensja opiekunki wynosi więcej niż najniższa krajowa, za nadwyżkę zapłaci rodzic. (Źródło: gov.pl)
Komentarze (0)